I     Wprowadzenie.  

 

 

1.  Podstawowe definicje.

 

Audiodeskrypcja [AD] - przekład treści obrazu na słowa. Werbalny opis warstwy wizualnej spektakli teatralnych, produkcji audiowizualnych, sztuk plastycznych oraz wydarzeń widowiskowych sprawia, iż stają się one dostępne osobom niewidomym i słabowidzącym.

 

Produkcje audiowizualne - dzieła filmowe i telewizyjne, które są płynnym ciągiem obrazów i dźwięków.

 

Skrypt - tekst zawierający opis wizualnej warstwy dzieła. W skrypcie zamieszczane są adnotacje i wskazówki umożliwiające dokładną synchronizację obrazu z opisem.

 

Deskryptor – osoba, która pisze i redaguje treść skryptu.

 

Audiodeskryptor – Osoba, która pisze i redaguje treść skryptu oraz odczytuje go dostosowując ton i tempo głosu do produkcji audiowizualnej.

 

Lektor – osoba, która odczytuje skrypt dostosowując ton i tempo głosu do produkcji audiowizualnej.

 

 

2.  Wstęp. 

 

     Na przestrzeni ostatnich kilku lat obserwuje się rozwój rynku audiodeskrypcji w Polsce. Wiąże się on między innymi z dostosowywaniem do norm audiodeskrypcji obowiązujących w innych krajach oraz różnymi sposobami ich interpretacji i adaptacji. Skutkiem tego w treści audiodeskrypcji zauważyć można chociażby łamanie najbardziej podstawowego wymogu, którym jest opisywanie tego, co można zaobserwować na obrazie. Zamiast opisu wizualnej warstwy obrazu, w treści audiodeskrypcji odnajdujemy osobiste odczucia, domysły i skojarzenia, jakie dany obraz, a także dźwięk z nim związany wywołał u osoby tworzącej audiodeskrypcję. Fundacja Audiodeskrypcja mając powyższe na uwadze uznała za niezbędne wdrożenie do praktyki standardów tworzenia audiodeskrypcji wraz z kodeksem postępowania audiodeskryptorów. 

Korzystanie z Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie, z których niektóre mogą być już zapisane w folderze przeglądarki. Jeśli chcesz wyłączyć opcje zapisywania plików cookie, możesz to zrobić, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Zapoznaj się z naszą polityką prywatności.

Akceptuję.