Szczegóły
Opublikowano: czwartek, 13, styczeń 2011 15:22
Strona 27 z 40

 

Oba te znaki wyznaczają rytm w audiodeskrypcji, pełnią funkcję pauzy pomiędzy obrazami rysującymi się w wyobraźni, umożliwiają łatwiejsze przejście z obrazu na obraz.

 

Przykład:

[BEATA:]

- Najlepiej jak się zaziębimy.

 

[PAWEŁ:]

- Ale jak?

 

Audiodeskrypcja:

Dzieci w piżamach stają przy otwartym oknie. Wiatr rozwiewa firanki. Beata zdejmuje piżamkę. Wystawia twarz do wiatru. Wdycha powietrze głęboko przez nos.

 

     W opisach używaj obrazowych czasowników w czasie teraźniejszym i trybie oznajmującym, które określają ruch, dzianie się np. biega, podskakuje, przechadza się, idzie, kroczy, unosi, opada. Nie używaj w opisach czasowników modalnych, które wymuszają użycie innego czasownika w bezokoliczniku np. usiłuje czytać, chce otworzyć, pragnie wziąć, zamierza skoczyć, postanawia wrócić, pozwala odejść. Za ich pomocą wyrażane są jedynie prośby, życzenia, zakazy, możliwości, chęci, powinności, stosunek do, lecz nie są właściwie odzwierciedlane wykonywane czynności, konkretne zachowania oraz ruch. Podobnie czasownik zwrotny - stara się, nie niesie ze sobą konkretnej treści wizualnej.

 

Błąd w audiodeskrypcji:

[scena rozgrywa się na tle głośnego dźwięku dobiegającego zza okna]

 

Audiodeskrypcja:

Mężczyzna stara się czytać książkę.

 

     Taki opis sceny wyraża jedynie domniemanie audiodeskryptora, który przedstawia jedynie chęć, zamiar bohatera. Nie umożliwia precyzyjnego wyobrażenia sobie danej sceny. Widz niewidomy zostaje pozbawiony informacji, na podstawie, której samodzielnie mógłby stwierdzić, czy, a jeśli tak, to w jaki sposób mężczyzna stara się czytać książkę.

Korzystanie z Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie, z których niektóre mogą być już zapisane w folderze przeglądarki. Jeśli chcesz wyłączyć opcje zapisywania plików cookie, możesz to zrobić, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Zapoznaj się z naszą polityką prywatności.

Akceptuję.