Szczegóły
Opublikowano: czwartek, 13, styczeń 2011 15:22
Strona 5 z 40

 

  • Independent Television Commission (ITC/UK). Guidance on standards for audio description.

http://www.tinyurl.pl?QUfLGIpa

OFCOM, 2000.

 

     Uzyskano także szereg ważnych opinii i uwag zarówno od osób niewidomych i słabowidzących, jak i od osób działających na rzecz upowszechniania audiodeskrypcji w Polsce. Autorzy zapoznali się z całością nadesłanych im opinii, uwag oraz wniosków i wiele z nich wykorzystali w przygotowaniu ostatecznej wersji standardów, jaka została przyjęta i przedstawiona w niniejszym dokumencie.

     Podkreślić należy, iż standardy nie stanowią normy niewzruszalnej w czasie i będą one ulegały wykładni w toku dalszego rozwoju audiodeskrypcji oraz kształtowania zawodu audiodeskryptora i zakresu jego zawodowej działalności. Uzupełniane będą także nowymi regulacjami, niezbędnymi ze względu na potrzeby praktyki.

 

 

3.  Krótka historia audiodeskrypcji.

 

     Audiodeskrypcja [ang. audio description] wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych. Pierwsze teoretyczne podstawy opisywania treści obrazu osobom niewidomym, opracował w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku Gregory Frazier z San Francisco State University. Oficjalnie system audiodeskrypcji uruchomiono w 1981 roku, w Stanach Zjednoczonych w waszyngtońskim teatrze Arena Stage. Przy pomocy istniejącego już w nim sprzętu wzmacniającego dźwięk, a tym samym umożliwiającego jego odbiór osobom niedosłyszącym, niewidoma od dziecka Margaret Pfanstiehl i jej mąż Cody Pfanstiehl, opracowali i wdrożyli pierwszy na świecie system narracji opisowej dla niewidomych, nazwany później audiodeskrypcją. Pod koniec lat osiemdziesiątych ponad 50 placówek wystawiało już część przedstawień z audiodeskrypcją. W połowie lat osiemdziesiątych idea audiodeskrypcji przebyła drogę przez Atlantyk trafiając na kontynent europejski i scenę małego, brytyjskiego teatru Robin Hood w mieście Averham, Nottinghamshire. Dzięki zastosowaniu miniaturowych odbiorników ze słuchawką, podobnych do tych, jakie stosuje się przy tłumaczeniach symultanicznych, widzowie teatralni w przerwach pomiędzy dialogami mogli usłyszeć werbalny opis scen.

Korzystanie z Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookie, z których niektóre mogą być już zapisane w folderze przeglądarki. Jeśli chcesz wyłączyć opcje zapisywania plików cookie, możesz to zrobić, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki. Zapoznaj się z naszą polityką prywatności.

Akceptuję.